Ik werk al weer bijna drie jaar voor het bureau waar ik nu voor werk. Het kantoor zelf zit in de buurt van IJmuiden, ik woon in de kop van Overijssel. Als ik naar kantoor ga, ongeveer een keer per zes weken, doe ik daar met het openbaar vervoer drie uur over (enkele reis). Logisch dus dat ik niet naar kantoor ga als het niet hoeft. Die zes uur reizen op een dag kan ik beter besteden aan thuis rapporten schrijven en mailtjes beantwoorden.
Zoals ik zijn er nog een paar collega’s; samen werken wij vanuit onze eigen woonplaatsen voor klanten in heel Nederland. Ik in Friesland, Groningen, Drenthe en de noordelijke stukken van Overijssel en de Noord-Oost polder, zij in de rest van heel Nederland (van Noord-Holland tot aan het zuidelijkste puntje van Limburg). We hebben een laptop van het werk en kunnen inloggen op de server van kantoor, honderden kilometers verderop. Onze collegae zien we niet vaak, we gaan vaak in ons eentje op stap om presentaties te geven en offertegesprekken te voeren of zitten thuis te typen om deadlines te halen.
Morgen komt mijn “Baas” bij mij langs. Omdat ze in de buurt is voor een werkpresentatie en we al weken proberen een afspraak te maken om mijn werkzaamheden te evalueren. Dus kwam het deze keer zo uit dat ze bij mij langs kon komen, in plaats van dat ik naar kantoor hoefde te reizen. Gelukkig was de huishoudelijke hulp er vandaag (die hebben we sinds kort; ik ben meer uren gaan werken en toen konden we ons deze luxe veroorloven, heeeeel fijn!). Het huis is dus in ieder geval van boven naar beneden gestoft en gezogen.
Mijn “Baas” is net zo’n nachtbraker als ik. Vannacht om half 2 zaten we gewoon nog werkmailtjes heen en weer te verzenden naar elkaar. Dus als ik morgenmiddag een beetje zit te gapen, zal ze dat vast niet raar vinden. Dan denkt ze vast dat ik tot laat heb zitten typen, in plaats van dat ik tot laat mijn werkhok heb zitten opruimen!
