In Portugal is het eten over het algemeen goed. Lekker. Veel vis en veel steak en natuurlijk hete kip. Ik moet er wel bij zeggen dat het hier erg moeilijk is om een goed stuk vlees bij de slager of in de supermarkt te kopen, maar dat is weer een heel ander verhaal. De vis is heerlijk en vers, de groenten zijn super, fruit verrukkelijk zoet en uiteraard is de wijn uitstekend.
Maar, als echte Nederlander, mis ik kaas. Ik ben gek op kaas, ik hou van kaas, ik geloof dat er nooit een dag zonder kaas voorbij is gegaan toen ik nog in Nederland woonde. Oude kaas. Belegen kaas voor op een tosti. En mijn absolute favoriet: stinkkaas.
Officieel heet dit overigens Zwitserse strooikaas, maar mijn familieleden hebben dit tot stinkkaas omgedoopt toen ze deze kaas roken. Ik geef toe; het stinkt. Maar het is overheerlijk! Op een beschuitje, op een geroosterd broodje… Ik heb gelezen (op internet uiteraard, waar ik bijna al mijn wijsheid vandaan haal ;)) dat mensen het zelfs in de soep of over een salade strooien.
Mijn ouders kwamen vorige maand op bezoek en hadden -hoera!- twee busjes stinkkaas voor me meegenomen. Gelukkig vond mijn vriend het helemaal niks, anders zou het binnen een paar dagen al op zijn, maar nu kon ik er heel spaarzaam mee omgaan. Hij vond het stinken en dus at ik het alleen als hij aan het werk was. Een broodje in de broodrooster, boter erop en dan de stinkkaas. Heerlijk. Ik genoot er echt van. Uiteraard moest ik daarna alle ramen en deuren opendoen om de geur weg te krijgen. Waardoor er weer muggen binnenkwamen. Maar het was het waard.
En nu is het op. 🙁
