Alsjeblieft, zei vriendin B. Het was de laatste.
Lizzy en Annabel keken verlekkerd naar de glimmende paarse hoelahoep die door de kamer rolde. Is die voor ons? Ik schudde mijn hoofd. Nee, deze is voor mamma. En jullie moeten trouwens naar bed. Een beetje mokkend gingen ze naar boven.
Toen iedereen was euh... opgehoepeld probeerde ik mijn nieuwe speelgoed uit. Hoelang was het geleden? Ik herinnerde me een suikerspinroze hoepel met witte strepen, een soort gebogen zuurstok. Ik was een jaar of acht denk ik. Misschien tien. Daarna is hij lang uit mijn leven geweest, de hoepel. Tot Beyonce er mee kwam.
Zoiets verleer je niet, dacht ik. Net als fietsen. Maar telkens zakte het apparaat na twee halfslachtige rondjes naar mijn enkels. Ik ben gewoon te dik voor zon ding, dacht ik. Maar B. had gezegd dat iedereen het kon. En zó slank is Beyonce nou ook weer niet.
Na een kwartier vruchteloos heupzwaaien ging ik maar eens op internet kijken. Het ziet er een beetje uit alsof je broek steeds afzakt, aldus Paul. Gelukkig vond ik een site waar het gehoepel stap voor stap werd uitgelegd. Honderd calorieën per tien minuten, stond er. Kijk, daarom doet Beyonce t!
Daarna ging het snel. Zodra ik de juiste beweging had (zoals Elvis Presley maar dan synchroon met de hoepel!) bleef de hoelahop rondjes om mijn heupen draaien. Ik hoelahoepte naar mijn telefoon. Ik kan het! smste ik B. Daarna hoelahoepte ik de tuin weer in; wat een heerlijk gevoel!
Afijn, terwijl ik al hoepelend dit stukje voor Vrouwonline type, denk ik eens na over vergeten trends. Ze zijn eigenlijk te leuk om te laten liggen! Wat zal ik volgende keer gaan uitproberen? De jojo? De lolobal of toch gewoon het elastieken?
