Sanne (25) krijgt al snel een vriendschappelijke band met haar nieuwe buurman. Maar hij blijkt er huiveringwekkende gewoontes op na te houden.
Probleemjongeren
“Dolgelukkig was ik toen ik in mijn nieuwe huisje in de binnenstad kwam wonen. Het was piepklein, maar precies groot genoeg voor mij en mijn oude kat Pjotr. Naast mij zit een woning waar jongeren uit een probleemgezin begeleid wonen. Zij hebben hulp nodig, bijvoorbeeld psychische ondersteuning of financieel beheer. Niets alarmerends, dacht ik toen nog. Nu ben ik zo bang dat ik in staat ben om uit mijn eigen huis te vluchten.”
“Ongeveer driekwart jaar geleden kwam Mike naast me wonen. Er was een groot verloop in het huis, maar nu stond er een maatschappelijk werker voor mijn deur. Dat was voor het eerst. Hij gaf me zijn kaartje en zei dat als er eventuele problemen met de bewoners zouden zijn, ik hem kon bellen. Ik was verbaasd, maar dacht niet aan mijn nieuwe buurjongen omdat het gesprek overkwam als een algemeen praatje. Een paar dagen later kwam ik thuis uit de sportschool en liep ik de nieuwe buurman zelf tegen het lijf. Ik knoopte een gesprekje aan. Mike leek een prima gast. Hij was zeventien, maar leek een stuk jonger met zijn magere lijf en babyface. Hij leek ontheemd en ik had medelijden met hem. In een opwelling bood ik aan dat hij het maar moest zeggen als ik hem kon helpen met het een of ander, zoals hem wegwijs maken in de buurt. Hij greep het aanbod direct aan. Hij wilde best eens met me mee naar de sportschool. Hoewel ik niet had verwacht dat hij serieus op mijn voorstel zou ingaan, zag ik er geen probleem in. We spraken af dat ik hem die week een keer zou meenemen.”
“Na het sporten dronken we een kop koffie aan de bar. Mike was heel open, hij vertelde me vrijwel direct over zijn heftige jeugd. Zijn vader had hij nooit gekend en zijn moeder was alcoholist, waardoor hij lijdt aan een lichte vorm van FAS, Foetaal Alcohol Syndroom. Hij is snel overprikkeld, heeft een slecht geheugen en heeft vaak moeite zich gepast te gedragen. Ik had met hem te doen, ook al voelde ik me ongemakkelijk bij al deze intieme informatie. Het viel allemaal wel mee, wuifde hij mijn bezorgde gezicht weg. Vanuit zijn ouderlijk huis was hij bij een oudere vriendin ingetrokken, zei hij. Maar dat bleek een ‘giftige relatie’ die hem op het randje van instorten had gebracht. Ik vroeg maar niet verder. Het voelde vreemd om zo open met mijn buurjongen te praten, maar Mike leek buiten zijn schuld om veel te hebben meegemaakt. Niet zo gek dat hij emotioneel wat wankel was geworden, dacht ik.”
Koude rillingen
“Vanaf die dag kwam Mike regelmatig langs voor een kop thee of een praatje. Je zou misschien kunnen zeggen dat er een vriendschap ontstond. Hij nam me over van alles in vertrouwen en dat was oké, maar de manier waarop hij contact bleef zoeken, werd voor mij een beetje te intens. Soms had ik zelfs het idee dat hij me in de gaten hield en precies wist wanneer ik thuiskwam. Het toppunt was toen ik op een middag thuiskwam en hem in mijn keuken aantrof. Hij wist dat mijn reservesleutel onder de bloempot bij de deur lag, zei hij, en hij had alleen maar even wat melk willen lenen. Ik kookte van binnen, maar hield me in. Ik zei nogal ijzig dat het niet de bedoeling was dat hij zomaar mijn huis binnenging en dat hij had moeten wachten tot ik thuis was. Mijn reservesleutel heb ik diezelfde dag nog aan mijn oude buurvrouwtje van de overkant in bewaring gegeven. Vanaf die dag besloot ik het contact met Mike een beetje af te bouwen. Maar dat bleek lastig.”
“Op de een of andere manier wist hij goed op mijn schuldgevoel in te spelen. Hij kon er niets aan doen dat hij, voor de meeste mensen normale, sociale omgangsvormen niet onder de knie had, hield ik mezelf voor. Op een dag kwam ik thuis van mijn werk. Mijn baas had zich als een eikel gedragen, ik wilde alleen nog maar chillen op de bank. Ik had net mijn oude joggingbroek aangetrokken toen Mike voor de deur stond. Ik zei dat ik niet echt in de stemming was. Dat ik een vermoeiende dag had gehad en even wilde bijkomen. Hij begreep het wel, zei hij. Toen ik naar naar bed ging, merkte ik iets heel raars. Nu ik er weer over nadenk, lopen de koude rillingen over mijn lijf. Op mijn bed zag ik de afdruk van een lichaam, alsof er iemand op had gelegen…”
Het hele verhaal lees je in de nieuwe Grazia of voor €0,49 HIER op Blendle.
