Real life: ‘Ik miste mijn coach, ook al had hij mij misbruikt’

Na de eerste meldingen over misbruik in de sport komen steeds meer mensen met hun verhaal naar buiten. Ook Vera (26) wer...

Na de eerste meldingen over misbruik in de sport komen steeds meer mensen met hun verhaal naar buiten. Ook Vera (26) werd misbruikt door haar coach. Wij geven je alvast een voorproefje van haar verhaal, de rest lees je in Grazia.

Topsporter

“Ik weet het nog precies: tijdens een van de gymlessen op de basisschool had de leraar een houten balk opgesteld, waar we één voor één overheen moesten lopen. Mijn passie voor turnen begon op dat moment. Diezelfde week meldde ik me aan bij de plaatselijke turnclub. Ik oefende wanneer ik maar kon. In de pauze op school, in de speeltuin – zelfs onze zitbank moest het ontgelden. Al snel hoorde ik bij de beste turnsters van mijn groep. Turnen was mijn leven, dus toen we voor vier jaar naar België verhuisden vanwege mijn vaders werk, meldde ik me daar direct aan bij een nieuwe club. Dat was wennen: de Belgische mentaliteit is een stuk strenger dan de Nederlandse. Zo moesten we ons haar op een bepaalde manier dragen tijdens de lessen en moesten we op ons dieet letten. Angst werd de kop ingedrukt: niet te veel nadenken, maar gewoon doen wat de coach zei.”

“Tegen de tijd dat ik dertien was, trainde ik zo’n twintig, dertig uur per week. Alles om maar uit te blinken. Natuurlijk was het heftig, maar ik dacht dat dit gewoon hoorde bij het leven van een topsporter. En dat was wat ik wilde bereiken: de top. Mijn ouders vroegen soms wel of het allemaal niet te zwaar werd, maar dan zei ik altijd dat dit was wat ik wilde. Ik denk ook dat ze allang blij waren dat ik zo bezig was met sport en niet met dingen als uitgaan en verkeerde vriendjes. En natuurlijk waren ze trots op mij, dat ik zo veel talent had.”

Onder de indruk

“Toen ik veertien jaar was, ging ik mee op trainingskamp. Ik keek er al weken naar uit. Tijdens het kamp werd een nieuwe trainer geïntroduceerd, die vanaf dat moment onze trainingen voor zijn rekening zou nemen. Ik was zwaar van hem onder de indruk, van zijn enorme uitstraling en stralende lach. Hij heette Fons* en was 33 jaar. Al snel dromden alle meiden zich om hem heen. Ik was een mager, op sport gefocust meisje dat nog nooit een vriendje had gehad. Ik wilde niets liever dan dat deze man me zou opmerken.Aan het einde van de dag was er een kampvuur. Ik ging zo dicht mogelijk bij Fons in de buurt zitten. Ik was nogal dun gekleed en het viel hem blijkbaar op dat ik het koud had. Zorgzaam legde hij zijn spijkerjasje om mijn schouders. Ik voelde me geweldig. Iedereen hing aan zijn lippen, maar hij gaf uitgerekend mij zijn aandacht.”

Geen ondergoed

“De volgende dag tijdens de training sloofde ik me extra uit. Ik kon zien dat Fons onder de indruk was en ik genoot ervan. Hij leerde ons nieuwe dingen. Dat professionele turnsters nooit ondergoed dragen onder hun turnpakje, bijvoorbeeld. Het stond niet alleen lelijk, zei hij, maar het zou ons belemmeren in onze bewegingen. Ik zocht er niets achter. Misschien ook omdat de andere meiden er niet raar van opkeken. Het enige waar ze mee bezig leken te zijn, was zoveel mogelijk indruk maken op Fons. Een steek van jaloezie ging door me heen. Stel je voor dat hij een ander meisje beter zou vinden? Dat hij mij niet meer zou zien staan? Mijn handpalmen werden zweterig van de stress; zo erg dat ik me onzeker begon te voelen op de toestellen. Dit viel Fons blijkbaar op, want na de training vroeg hij of hij me even apart kon spreken…”

Het hele verhaal lees je in de nieuwe Grazia of HIER voor €0,49 via Blendle.

* De naam Fons is gefingeerd.

Laatste nieuws