Iedereen heeft het wel eens meegemaakt en keer op keer blijft het iets raars: het moment vlak vóór dat je in slaap valt en je lichaam opeens een stuiptrekking krijgt. Dommel je net lekker in slaap, val je opeens van een klif af en schrik je wakker. Hallo zeg, waar kwam dat opeens vandaan? Ook zo gênant – en zelfs een beetje irritant – voor je lover die naast je ligt. Hoewel je er niets aan kunt doen, jaag je ook hem de stuipen op het lijf. Waarom we deze stuiptrekkingen krijgen? Het zou alles te maken hebben met de oertijd.
Holbewonder
Vroeger, toen de mensch nog een echte holbewoner was en tak voor tak door de bomen slingerde, was de stuiptrekking een trucje om onszelf tegen te houden wanneer we in diezelfde boom een dutje dreigden te doen. Door stuiptrekkingen hielden we onszelf wakker en waren we dus veilig. Ook zou het een controle zijn of we nog leven. In die tijd, en nog steeds, wordt stil liggen (of té stil liggen) geassocieerd met gevaar en zelfs de dood.
Door te stuiptrekken bevestigt je lichaam eigenlijk dat alles dik in orde is. Holla at ya body!
