Bij Grazia zijn we nooit te beroerd om iets nieuws te proberen en van een leuke uitdaging zijn we ook zeker niet vies. Zo dronken we in januari één maand lang drie liter water per dag voor de #GraziaWaterChallenge en probeerden we drie maanden later de Inversion Method uit, wat het geheim zou zijn voor prachtige lange lokken met de #GraziaHairChallenge. En nu, met de zomer voor de deur is het de hoogste tijd voor actie, dachten we zo. Met trots presenteren wij jullie, in samenwerking met Boostcamp Amsterdam en Stefanie Klaver Nutrition, de #GraziaBoostcampChallenge. Enne, H&M Sport zorgt ervoor dat we geheel in stijl aan de uitdaging beginnen. Vanaf nu delen we elke week onze ervaringen met je en we trappen deze week af met Heather, Lise en Carolien. Benieuwd hoe het hen vergaat en waar zij tegen aan lopen? Lees dan snel verder!
Heather
Mijn bijnaam was de vegetariër die geen groenten lust. En toen moest ik opeens van ontbijten met cupcakes en losgaan in de Jamin naar leven op crackers, havermout en alles wat groen en gezond is. Jep, het was big-time afkicken van suiker, waar ik na één week nog steeds moeite mee heb (ik droom over Engelse drop, geen grap).
Tot grote teleurstelling van vriendlief heb ik dus alles wat ongezond is, verbannen uit huis om mezelf te beschermen van de zwakke momenten. Gelukkig zorgt drie keer per week bootcampen ervoor dat ik het volhoud. Want, als ik die calorieën eenmaal heb verbrand, mogen ze er ook niet meer aankomen. De spierpijn (niet meer op de wc kunnen zitten zegt genoeg) neem ik ook maar voor lief, want het is een teken van een Victorias Secret body in the making. Hoop ik. We shall see!
Lise
Na een uit de hand gelopen Coca Cola-verslaving (minimaal 1 liter per dag) besloot ik in januari cold turkey te stoppen met deze overdosis aan suiker. Tot grote vreugde van mijn naasten, want zij werden helemaal gek van mijn obsessie met het rode blikje. Het stoppen ging me vrij makkelijk af en toen op de redactie het bootcamp verhaal werd geïnitieerd, dacht ik: Als ik kan stoppen met cola, dan kan ik dat ook. Nou, vier bootcamplessen later geldt het volgende: ik kan bijna niet meer lopen en als ik één traptree neem, voelt het alsof ik de Himalaya beklim. Een gebroken lichaam, alles doet pijn. Maar dat is niet het enige. Ik heb nog nooit zo lekker geslapen als nu. Door het vroege opstaan (we trainen om 07:00 uur) en sporten raak ik uitgerust én krijg ik juist energie in plaats van het tegenovergestelde. Dat ik chips moet vervangen door rijstwafels, vind ik zeker erg jammer en ook tijdens de oefeningen kan ik onze trainers soms ontzettend háten (ook al zijn ze zo knap!). Je bent namelijk continu bezig met je eigen grenzen te weerleggen, iets wat mij nog wel eens in de weg kan zitten. Toch heb ik de rest van de dag energie voor tien, meer dan dat ik van cola kreeg 😉
Carolien
Ja hoor, nadat we bij H&M waren geweest om onze sportsetjes uit te zoeken, kwam de eerste bootcampsessie steeds dichterbij. Hoe vol goede moed ik ook zat, ik begon toch een beetje zenuwachtig te worden. Want wat kon ik verwachten en hoe zou ik me erdoorheen slaan als eersteklas couch potato? Ik ben dus zeg maar een van de grootste uitdagingen van dit clubje. Al 22 jaar niet meer gesport? Check (ik ben 22). Verslaafd aan eten? Ja, ook. Nadat ik mijn afspraak met Stefanie, onze voedingsdeskundige, achter de rug had, realiseerde ik me ineens dat er toch echt iets moest veranderen. Toen kwam de motivatie vanzelf en was ik helemaal klaar voor boostcamp nummer 1!
Heftig was het wel: tijdens het opdrukken en planken werd duidelijk wat voor een kippenkracht ik in mn armen heb en tijdens de jump squats voelde het na een tijdje alsof mn bovenbenen zouden knappen als ik nog eens zou springen. Maar wat een heerlijk gevoel als de training achter de rug is!
Het eten gaat me beter af dan ik dacht. Lekker aan de quinoa, veel groentes én fruit (ik eet nooit fruit ). Bananen in het bijzonder, die zijn mijn grootste nachtmerrie. Maar zelfs daar heb ik er deze week twee van gegeten (mijlpaal!). Geconfronteerd worden met een schaal vol koekjes als iemand op de redactie trakteert, is wel even pijnlijk. Evenals een Bevrijdingsfestival vol wijn drinkende mensen, terwijl je zelf een watertje moet bestellen. Maar ik heb nog niet gecheat! En stiekem ben ik daar best trots op. Volgende week ben ik jarig en vind ik dat ik mezelf wél op een wijntje mag trakteren (of twee), maar voor de rest hou ik me in. Beloofd. Lets do this!
