Ronja James (32) is een freelance vormgever uit Amsterdam. Na een periode van rust aan het mannenfront even uitblazen van de relatiebreuk en wennen aan het alleenstaand moederschap is ze weer aan het daten geslagen. Met een fulltime baan en twee kinderen is er niet veel tijd om de kroeg in te gaan, maar gelukkig is daar tegenwoordig Tinder, de app waarmee je potentiële kandidaten in de buurt kunt spotten. Voor Grazia houdt Ronja een dagboek bij met al haar online datingavonturen.
Nieuwe-date-dag
Maandag, nieuwe-date-dag, zullen we maar zeggen. Nadat ik afgelopen weekend Chiel (snor met stekeltjeshaar) heb onderworpen aan een stilteoffensief en nog steeds geen besluit over Max (gebonden) heb genomen, besluit ik vanochtend maar weer eens en rondje te Tinderen.
Willem
Bij het eerste kopje koffie van vandaag heb ik een match met Willem. Blonde lokken, guitige blik, beetje kakker meets surfdude, en art-director. Na drie minuten chatten blijkt dat we vroeger bij hetzelfde magazine hebben gewerkt, vlak na elkaar. Al snel keuvelen we over gemeenschappelijke ex-collega’s en ik voel meteen weer het inmiddels bekende golfje opkomen: ‘Zou dit hem dan zijn?’
De ideale match
Zijn stem, ik wil zijn stem horen, besluit ik. Hij geeft me zijn nummer en ik bel hem op. Lachend zegt hij: ‘Jij bent voortvarend!’ Ik leg uit dat ik heel benieuwd ben, en hoe meer zintuigelijke waarnemingen, hoe sneller ik weet of we ook een echte match zijn. ‘Wat doe je met de lunch’, leg ik hem voor. Hij werkt in een hip buurtje en we spreken af bij een Surinaams eettentje. Als ik ophang weet ik het bijna zeker: dit is hem. Zijn uiterlijk: jongensachtig. Zijn levensstijl (voor zover ik kan beoordelen): volwassen. Zijn beroep: op een lijn met dat van mij. En, belangrijk, zijn stem: warm, donker, Nespresso, goed formulerend. Wow. Ik staar nog een paar uur naar mijn scherm en spring dan op de fiets. Willem, je staat op het punt de vrouw van je leven te ontmoeten.
